Mwyafrif o blaid marw 芒 chymorth
Mae ymchwil rhyngwladol newydd yn dangos bod y rhan fwyaf o bobl a atebodd gwestiynau am hunanladdiad 芒 chymorth o blaid hynny. Mae hyn i鈥檙 gwrthwyneb i鈥檙 adolygiad ymchwil diweddar sy鈥檔 awgrymu bod meddygon y DU yn gyson yn gwrthwynebu ewthanasia.
Casglwyd y canlyniadau o farn dros 62,000 o bobl a oedd yn ymateb i nifer fawr o bapurau ymchwil ar y pwnc o wahanol wledydd. Mae鈥檙 canlyniadau鈥檔 dangos am y tro cyntaf bod gan bobl o wahanol gefndiroedd a phrofiadau safbwynt tebyg iawn am y pwnc.
Dyma brif ganlyniadau adolygiad pen bwrdd a synthesis o鈥檙 holl lenyddiaeth gyhoeddedig am hunanladdiad 芒 chymorth a gasglwyd trwy ddulliau ymchwil meintiol ac ansoddol. Cynhaliwyd y synthesis gan Brifysgol Bangor ac mae ar fin cael ei gyhoeddi yn , (dyddiad cyhoeddi 5 Tachwedd) Medi 2012. Roedd yr adolygiad diweddar o ymchwil gwrthgyferbyniol yn awgrymu bod meddygon y DU yn gwrthwynebu ewthanasia a hunanladdiad 芒 chymorth meddyg yn gyson. Roedd meddygon yn ystyried bod darparu gofal lliniarol yn bwysig o ran lleihau dioddefaint a鈥檙 angen am farw gyda chymorth.
Roedd yr adolygiad gan Brifysgol Bangor yn casglu ynghyd safbwyntiau pobl leyg a oedd yn ymateb i nifer o wahanol them芒u ymchwil ac mae鈥檔 rhoi golwg newydd ar farn pobl gyffredin am farw 芒 chymorth. Daw i鈥檙 amlwg bod ffactorau seico-emosiynol fel bod yn ddibynnol, bod yn ddiobaith, colli urddas, unigrwydd, colli hunaniaeth a bod yn faich ar bobl eraill ar ddiwedd oes mor bwysig 芒 phoen ac yn gwneud i bobl ystyried hunanladdiad 芒 chymorth. Roedd pobl eisiau cael ymreolaeth a rheolaeth fel y gallent ddewis yr amser iawn i farw. Os mai poen oedd y broblem fwyaf gellid helpu pobl trwy gynnig dulliau da o leddfu poen, ond y farn oedd na ellid rheoli鈥檙 agweddau eraill ar ddioddefaint annioddefol trwy ofal lliniarol.
Roedd yr ymchwil yn cynnwys barn pobl o wahanol wledydd a chrefyddau, yn cynnwys y cyhoedd yn gyffredinol a鈥檙 rhai oedd yn dioddef afiechydon sy鈥檔 byrhau bywyd fel canser, AIDS a MS a phobl gydag anableddau a鈥檜 gofalwyr, ac o wledydd a thaleithiau lle mae statws cyfreithiol amrywiol i farw 芒 chymorth.
Meddai Maggie Hendry a arweiniodd yr ymchwil yng Nghanolfan Ymchwil Gofal Sylfaenol Gogledd Cymru ym Mhrifysgol Bangor,
鈥淎m y tro cyntaf, rydym yn rhoi llais i farn y mwyafrif ar y pwnc hwn. Yn y cyfryngau, mae鈥檙 ddadl yn ymddangos fel pe bai wedi canolbwyntio ar farn y proffesiwn meddygol a鈥檜 cynghorwyr cyfreithiol, grwpiau crefyddol ac ychydig o achosion proffil uchel鈥.
Roedd Mesur Afiechyd Terfynol yr Arglwydd Joffe (a wrthodwyd gan D欧鈥檙 Arglwyddi yn 2006) yn ei gwneud hi鈥檔 ofynnol i feddyg 鈥渄dod i鈥檙 casgliad bod claf yn dioddef yn annioddefol o ganlyniad i afiechyd terfynol鈥. Ond mater o farn yw a ddylai fod rhaid i feddyg 鈥済ytuno鈥 bod dioddefaint unigolyn yn annioddefol. Os yw meddyg yn cydnabod annibyniaeth yr unigolyn, a鈥檌 ganfyddiad ei hun o鈥檌 ddioddefaint, mae鈥檙 ymchwil hwn yn awgrymu mai鈥檙 unigolyn ei hun a ddylai benderfynu.
Meddai鈥檙 Athro Clare Wilkinson o Ganolfan Ymchwil Gofal Sylfaenol Gogledd Cymru,
鈥淢ae ein gwaith yn tynnu sylw at farn gyffredin nifer fawr o bobl, yn cynnwys pobl o Brydain. Mae鈥檔 rhaid i鈥檙 proffesiwn meddygol gydnabod a pharchu鈥檙 safbwynt hwn gan y mwyafrif hyd yn oed os nad ydynt yn cytuno ag ef.鈥
Y prif reswm oedd yn ysgogi pobl i ystyried marw 芒 chymorth oedd dioddefaint annioddefol a sut oedd hynny鈥檔 effeithio ar ansawdd bywyd. Ond roedd sut yr oedd hyn yn cael ei ddiffinio yn dibynnu ar eu safbwynt a鈥檜 profiad. Roedd y cyhoedd yn gyffredinol yn dychmygu mai poen difrifol na ellid ei drin oedd y prif reswm i gyfiawnhau marw 芒 chymorth. Roedd y bobl oedd yn s芒l neu wedi dioddef o gyflwr sy鈥檔 byrhau bywyd yn fwy tebygol o nodi er y gellid helpu poen gyda dulliau da o leddfu poen, nid oedd gofal lliniarol yn gallu lliniaru鈥檙 agweddau eraill.
Dyddiad cyhoeddi: 5 Tachwedd 2012